ریشه و سرمنشا گیاه و دانه سویا را باید در چین جستجو کرد. تا آنجائیکه تاریخ بیاد دارد این گیاه در 2800 سال قبل از میلاد در زمان امپراطوری چه نونگ در چینکاشت می شد و هنوز نیز در آنجا کشت می شود. امروزه در آمریکا و برزیل به مقدار بسیار بالایی کشت می شود.

تئوریهای اخیر ریشه این گیاه را به استرالیا نسبت می دهند. دانه سویا برای مدت طولانی به عنوان یک دانه بومی در ژاپن برای مصارف پروتئینی به خصوص برای غذای توفو و غذاهای مشابه آن کشت و مورد استفاده قرار می گرفت. امروز عمده تولید این دانه در آمریکا انجام می سگرد. این دانه ازآغاز قرن بیستم در این کشور کشت می شد.

این گیاه در اروپا از سال 1740 توسط میسسونرها، به باغ پاریس که در آنجا گیاهان دارویی پرورش می یافت راه پیدا کرد. بعدها در اکیر نقاط اروپا جا باز کرد.

سویا می تواند در هوای معتدلدوام آورد اما نسبت به شب های سرد حساس است. گیاهآن تا 3000 متر بالای سطح دریابه خوبی رشد می کند. گیاه سویا 30-180 سانتی متر ارتفاع دارد. غلافی که دانه ها در آن قرار 2-10 سانتی متر طول و طول 2-4 سانتی متر عرض دارد. شکل دانه ها از بیضوی تا کروی و از رنگ زرد تا بنفش متغیر است. این دانه ها تا مادامی که نرسیده اند در غلاف می مانند، با رسیدن و خشک شدن غلاف دانه ها از آن جدا می شوند. 1000 عدد دانه آن بین 50 تا 350 گرم وزن دارد.مقدار روغن دانه ها 17-25 درصد ولی معمولا کمتر از20 درصد است.مقدار پروتئین آن بالاست و معمولا بین 30-40 درصد است. سویا را می توان یکی از منابع مهم پروتئین در جهان دانست.

ترکیبات دانه سویا

پوست نازک سویا که دانه در درون آن قرار دارد حدود 7 درصد و زن را تشکیل می دهد. دانه سویا پوست گیری شده حدود 23 درصد روغن دارد. فیبر، ترکیبات عاری از نیتروژن، آب و پروتئین سایر مواد تشکیل دهنده سویا را تشکیل می دهند.